بررسی میزان تناسب آزمون ها با شیوه های آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان: مطالع? موردی موسس? دهخدا

پژوهش حاضر به بررسی میزان تناسب آزمون ها با شیوه های تدریس زبان فارسی به غیرفارسی زبانان در مرکز آموزش زبان موسس? دهخدا اختصاص دارد. از آنجایی که هر کدام از مولفه های روش تدریس و آزمون جایگاه و نقش موثری در امر آموزش زبان فارسی دارند، در این پژوهش به بررسی همبستگی شیوه های آموزش زبان و شیوه های ارزیابی یادگیری پرداخته شده است. برای این منظور دو سطح آموزشی مقدماتی (2) و پیشرفته (2) از مرکز آموزش بین المللی دهخدا انتخاب شد و مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که تناسب بین شیوه های آموزش زبان و شیوه های ارزیابی یادگیری به چه صورت بوده است. در این مورد می توان اشاره کرد که در سطح مقدماتی، شیو? تدریس به صورت تلفیقی است که در این میان گرایش بیشتری به سمت شیو? دستور-ترجمه وجود دارد و رویکرد آموزش و تقویت هم زمان مهارت ها مورد نظر است، در حالی که آزمون بیشتر شکل ساختاری و دستوری دارد و ارزیابی تمامی مهارت ها را در بر نمی گیرد. در سطح پیشرفته نیز، شیو? تدریس، تلفیقی بوده ولی گرایش و تأکید بیشتر روی روش ارتباطی است و در این سطح نیز رویکرد آموزش و تقویت هم زمان مهارت ها مورد نظر است. نکته ای که قابل توجه است ساختار آزمونِ این سطح است که هم چنان به شیوه ای طراحی شده که تأکید بر دستور است و مهارت های ارتباطی که در طول تدریس تأکید می شود مورد ارزیابی قرار نمی گیرد.